මෙච්චරක් ගිමන්හලට ආවා කතාව අහන්න

ජිවිතයේ පලමු හමුවීම{තෙවෙනි අඩහෑරය}

                 අදත් හෙන ගහලා,මහ වෑස්ස කඩා වෑටෙනකොටම මම ගිමන්හලට ආවා.කවදාවත් නෑති සෙනගක්,වෑස්සවත් බලන්නේ නෑතුව මෙතන,

මුලින්ම මතක් කරන්න ඔනේ මගේ කතාව අහලා ගොඩක් අය මට කතා කලා,කතාව පිටවෙන්න කලින්ම මොකද වෙන්නේ බලන්න.ඒත් එහෙම කලොත් මගේ සයිබර් අවකාශයේ යාලුවන් තරහ වෙන නිසා පුලුවන් වෙලාවට ගිමන්හලට ගොඩ වෑදෙන්න මම හෑමොටම ආරාධනා කරනවා

"අඩො ලොක්කා අපි මෙතනට අවේ ඔය බයිල අහන්න නෙමෙ ඉක්මනට කියනවා මොකද උනෙ කියල"

ගිමන්හලෙ කස්ටියට මල පෑනල,හරි එහෙනම් කතාව පටන් ගමු.

අවසන් උනේ.........
    "මම උබේ යාලුවට ආදරය කරනවා බන් එයාගෙන් හෙමින් ඒක අහලා බලපන්"

අද එතෑන් සිට..........

"අනේ අනුපිය මම මෙක කිව්වා කියලා උබ හිත නරක් කරගන්න එපා"
"කියපන් බලන්න" මම කිව්වා.
"අනුපිය......එයාට කොල්ලෙක් ඉන්නවා බන්,ඒ අයියා,රට ඉන්නේ"

"එකත් එහෙමද"

"උබ අවුල් වෙන්න එපා බන්,කොහොමත් එකි උබට ගෑලපෙන්නෙ නෑ"

"එතකොට මට ගෑලපෙන්නේ උබද?"

"නෑ බන් හේතුවක් තියෙනවා,එක නිසා උබට ගෑලපෙන්නේම නෑ."

"කමක් නෑ උබ දුන්නු හෙල්ප් 1ට පින් මචො"

            මම කෙලින්ම ගියේ ලෑටා ලගට,එතන පන්තියේ කොල්ලො ඔක්කොම ඉන්නවා,හෑමොටම යුධ රහස් කියන්නේ නෑනේ එක නිසා මම එකාවත් අදෑගෙන ටිකක් ඈතට ආවා.

"මචා වෑඩේ හරි යන්නේ නෑ"

"නීශා මොකද කීවේ"

"නදීකට කොල්ලෙක් ඉන්නවලු බන්"

"ඉන්නවනම් මොකද දන්නෙ නෑ එයා හෑම වෙලෙම වගෙ උබට හිනා වෙන්නෙ"

"වෑඩක් නෑ බන්.........අනේ මන්ද බන්....මම යනව මට පන්තිය හවස ඉන්න බෑ"

"උබ දන්නවානේ කොල්ලො 1000 සමාන එක කෙල්ලටයි"

"මම දන්නවා ලෑටා එත් උබ දන්නවානේ මගේ සීන් එක"

"උබ කොහෙවත් යන්න ඔනේ නෑ.තවම ලෑටා ගෑන දන්නේ උබ විතරනේ,අද පන්තියම බලාගනි."

"තො මොකද කරන්න හදන්නේ"

"හවසට අපේ පොට් 1 යනකම් මගෙන් උබ අහන්නත් එපා මම කියන්නෙත් නෑ"

           එහෙම කියලා එකා ගියා කොල්ලො සෙට් 1 ලගටම මවාත් අදෑගෙන,මෙකා කීවොත් කීවම තමා.මගේ හොඩියේ ඉදන් ඉන්න යාලුවා,මට බය මෙකා කෙල්ලට සද්දයක් දමයිද කියලා,

මට බෑලවෙන්නෙම නදිකාගේ මුනමයි,යාලුවා එක්ක මොකක් හරි ලොකු කතාවක් කියලා මට තෙරුනා.නීශා එයාට කියලාද මන්දා එයත් අමුතු හිනාවක් මට දෑම්මා.

මම ගනන් ගන්න ගියෙ නෑ,මොන මගුලක්ද.... මම මොකටද කෙල්ලෙක්ට නෑමෙන්නෙ කියල ගට අරගෙන පන්තියට අවා.

හවස් වරුවේ කරන්නේ මුනට මුන බලගෙන කඩ්ඩෙන් කපාගන්න එකයි.මට පිස්සු හෑදිලා මම ඉන්නේ වෙන ලොකයක,ලෑටා එක පාරටම සර්ට මෙහෙම කීවා

"සර් මාව අද නදිකාත් එක්ක කතා කරන්න දාන්න,මම අනිත් අය ඔක්කොම එක්ක කතා කලා"

"මම දෑක්කා උබයි,උබේ යාලුවයි,දෙන්නම මොකක් හරි අන්චියක් අදෑගෙන එන බව"

"මට බය තියෙන්නේ මුන් දෙන්නා මේ කෙල්ලට මොනවහරි අවෑඩක් කරයිද කියල"

"මම අහින්සක කොල්ලානේ,හෑබෑයි මෙකානම් කරන්න බලාගෙන ඉන්නවා"

ලෑටා තවත් කියන්න කලින් මම එකාගේ කට වහගත්තා,මේකානම් මගේ හතුරෙක්ද මන්දා,දෑන් මම ඉවරයි.නදිකාට කොහොමද මුහුන දෙන්නේ?.....

"තො හු..."මට දෑන් සුද්ද සින්හලෙන්ම එකාට කියවුනා.

"ඈනා,ප්ලෑනේ කොටසක් කලබල වෙන්න එපා"

කොහොම හරි මේකාට සර් නදිකාත් එක්ක කතා කරන්න දුන්නා.මටත් ඈහෑක් ගහලා ලෑටා එතන.මාව වෑටුනේ එයගේ යාලුවා ලගට

"නීශා,අපිට කඩ්ඩ පුලුවන්නේ සින්හල අමාරු නිසා අපි එකෙන් කතා කරමු"

"උබම පටන් ගනින්කො"

"පටන් ගන්න තමා හදන්නේ,එත් තවම අවසරයක් නෑ බන්"

"අද අවසර ලෑබෙන්නත් බෑරිකමක් නෑ බන්" කියලා නීශා හිනා උනා.

"මොකක්"

"ඒක නෙමේ නීශා මට කියපන් මාව ගෑලපෙන්නේ නෑති හේතුව?"

"සර් එනවා බන්..මොනවහරි කඩ්ඩෙන් කියපන්"කතාව වෙන පාරකට දෑම්මා.

එහෙමම පන්තිය ඉවර උනා,ලෑටා මගෙත් පොත් ටිකත් අරගෙනම හන්දියට දුවගෙන ගියා.මම මොකද කියලා ඈහෙව්වත් මේකා මී හරක් මස් කාලා වගේ දිව්වා.නදිකාත් එයලගේ සෙට් එකෙන්ම පන්තියෙන් ආවා.මමත් සර්ට යනව කියලා එහෙම හෙමින් සෑරේ හන්දියට ආවා.

මම බස් එක ලගට එනකොටම නදිකා බස් එකට නගිනවා දෑක්කා.ලෑටා ඈවිත් මාව ඈදගෙනම වෙන පෑත්තකට දිව්වා.

"තොටත් නදීකව දෑක්කොත් හෙන ගෑහුවත් කමක් නෑ නෙද?"

"ඔන්න බලපන් තව ටිකකින් බස් එක අද්දනවා.අද්දනකොට උබ නෑගපන්"

"මොකටද බන් දෑන්ම යන්නම්"

"තොට මොල් උනාට...හිටපිය,බලපිය අන්න කෙල්ල,එකි බලනවා උබ නෑද්ද කියලා,"

එතකොට නදිකා හිටියේ බස් එකේ හිටගෙන

මමත් සීන් එක දෑක්කා.දෑන්නම් යනවා.මෙකට කොහෙන්ද ආදරයක් හිතෙන්නේ මම යනවා.

"ලටා මම යනවා බන් අත අතෑරපන්කො"

"ඔන්න හරි දෑන් පලයන්....උබේ සුරන්ගනාවිය ලගට"

මම තත්පරයෙන් බස් එක ඈතුලේ නදිකා ලගම හිටගෙන

"මේක දෑන්වත් යයිද දන්නේ නෑ"

"අනු.......ඔයාට ඉවසන්න බෑ නේද?"

"දාඩිය දානවා ඉන්න බෑ.තව ඉවසපල්ලකො"

"නදී.......මට සමාවෙන්න ලෑටා දවල් කියවපු එවාට,එකාගේ කට මහන්න වෙනවා"

මම කෑමතිම කම්මුල් දෙක වල ගෑහෙන අහින්සක හිනාව එයගේ මුනේ ඈදුනා

"මම තරහක් නෑ අනු......."
කියල මගේ ඈස් දෙක දිහා බලගත්තා

"මොනවාද බලන්නේ ඔයා"

"මුකුත් නෑ"

"ඔයාලගේ ගෙවල් කොහෙද?"

ආයෙත් මගෙ මුන දිහා බලගත්තා.බස් එකෙ පුදුම සෙනගක් සෙට් වෙන වෙලාව ඉස්කොලත් ඈරෙන වෙලාව නිස කට කෑපෙන්න සෙනග

"නදී....ඔය මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක ඉන්නේ"

"නෑ"

"ඔයගේ ඈස් දෙකෙන් මට පේනවා"

"පිස්සු........."

"හෙට පන්ති එනවද?"

"නෑ"

"මොකද"

"පන්ති ගියා ඈති කියලා හිතෙනවා"

"මොකද දෑන් සුද්දෙක් එක්ක කඩ්ඩෙන් මරාගන්නත් පුලුවන්ද"

"නෑ"

"එහෙනම්"

"බෑ.....කියල හිතෙනවා අනු...."

"මොකද සල්ලි කේස් එකක්ද"

"නෑ"

"එවා හරි යන්නේ නෑ........නදී මගෙත් එක්ක ඉන්නවානම් පන්ති සදුදාට එන්න"

අපේ පන්තියේ සතියට දවස් හතරක් කීවානේ මුලින්ම මම, අද බ්‍රහස්පතින්දා සතියේ අවසන් දවසක තමයි එහෙම උනේ,

"මගෙත් එක්ක ඉන්නවානම්"

නදිකා එක පාරටම මගේ මූන දිහා බලාගෙනම ඈහෙව්වා.

"ඔව්.....මොකද"

"අනු........මම බහිනවා"

"හ්ම්.......පරිස්සමට"

බෑහෑලත් මගේ දිහ අමුතු විදිහට බලනවා.දෑක්කා.මෙකි මාව අන්දනවාද?,මගෙත් එක්ක මලෙන්ද?? ඔවා හිත හිත මනො පරක් ගහගෙන මම මගේ ගමට ආවා

කොහොමහරි ඉරත් බෑහෑගෙන යන වෙලාවේ මම වෑවු තාවුල්ලට ආවා.ලෑටා මම එනකොටත් ඈවිත්...

"මොකද යකො.....තොට උනේ"

"මොනව වෙන්නද මම ආවෙ"

"මට කියපන් ලෑටා මොකද අද උබ කලේ"


අද වෑස්ස ටිකක වෑඩ් උනු නිසා අද කතාව ටිකක් විතර වෑඩි උනා.අනික මම කතාව පොඩ්ඩක් කියනවා කියලා ගොඩක් උදවිය මෑසිවිලි නගපු නිසා එයාලානම් කෑමති වෙයි.

වෑස්ස ටිකක් අඩු කරපු වෙලේ පෑනගත්තේ නෑත්නම් එලි වෙනකන් මෙතන ඉන්න වෙනවා.

හෙටත් වෙනදා වගේම ගිමන්හලට ගොඩ වෑදෙන්න ආරාධනා කරනවා.

ලෑටා කියන්නෙ සුපිරි බොක්කක්ද, මොකෙක්ද කියල බලන්නයි, මම වෙනුවෙන් මොකද කලෙ.....බලන්නයි,

හෙට වෙනකන් ඉවසන්න.

එහෙනම් හෑමොටම ජය වෙවා!!!

ජිවිතයේ පලමු හමුවිම(දෙවෙනි අඩහෑරය}

වෑඩ් කතා බහක් නෑතුවම මම කතාව පටන් ගන්නවා,අද ගිමන්හලම පිරිලා ඉන්න නිසා,

අවසන් උනේ........

අපි සතියට දවස් හතරක් කඩ්ඩ පොලිශ් කරන්න යනවා කියලා

අද එතෑන් සිට.....

          ඔන්න ඉතින් තවත් සදුදා දවසක මම උදෙන්ම පන්තියට ආවා.නදිකා ටික වෙලාවකින් අවා.එයාගේ හෑමදාම අදින සල්වාරියක් තියෙනවා.අපි කියන්නේ නම් ඔකට වල් සාරි කියලානේ,

එයා මගේ මුන දිහා බලලා හොදටම හින උනා.හිනවෙලා

"ගුඩ් මොනින් අනුපිය...."

             මට ඉතින් තව වෙන මොනවාද? අනුපියට පුදුම සතුටක් කොල්ලාගේ මුලු හිතම පිරිලා මමත් කවුරුත් නෑති අතරේ හෙමේන් ලගටම ඈවිත් ඉදගත්තා.

"මොකද අද උදෙන්ම අවේ.........".

නදිකා ලගට ආපු ගමන්ම අහෑව්වා.

"මොකද අපිට උදෙන්ම එන්න බෑරිද?"

මට ඉතින් උපරිම මොල්,මොකද මමත් කොල්ලෙක්නේ බන්,මම හිතුවා මේක අදම මම ඉවර කරලා දානවා කියලා,

මගේ පන වගේ යාලුවාත් අවා.දෑන් ඉතින් ලොකයක් පෙරලන්න උනත් පුලුවන්.ලෑටා තව කොල්ලො ටිකක් අරගෙන ඈවිත්

"උබත් එහෙනම් ඉක්මනටම ගොඩ ගියා නේද" 
 කින්ඩියක් දාගෙනම අවා.

ඔන්න එක පාරටම නදිකා එයාගේ මිහිරි හඩ ආයෙත්ම දානවා

"අනු....ඔයා උදේට කෑවාද????"

"හ්ම්....."

එදා උදේ වරුවට මට හොදටම ඈති.මම හෙමින් එතනින් අයින් උනා,

මොකද කියන්නේ අනිත් අයත් එනවානේ,අනික එයගේ හොදම යාලුවා නීශා,එයාගේ කට නිකන් වක්කඩම තමා කියවනවා හොදටම,

නදිකට එකි උප්සට් කලොත් කියලා මම අපේ ගෑන්සියට සෙට් උනා.

ලෑටාගේ හූ....හඩ මෑද්දේ මම අවා.මුන්ගෙන් එකම කෙලියයි.

"කෙල්ල හරිම අහින්සකයි අනා,උබ එකිව හොදට බලාගනින්"

"බලාගන්න තමා බන් මෙහෙම කට්ට කන්නේ,මම එයාට මටත් වඩා ඈත්තටම හුගක් ආදරේ කරනවා,මේක කියන්න සප් එකක් දිපන්"

හවස 12 විතර කෙල්ලගෙන් අහන්න මම ප්ලෑනක් ගෑහුවා.මහමොලකරු මම.

        දෑන් එහෙනම් ඔක්කොම රෙඩි,කෙල්ලගෙන් අහන්න නෙමේ අපි හදන්නේ එයාගේ යාලුවාව නමනවා අපේ පෑත්තට,එයා මගින් අහන්නයි ප්ලෑන් එක ගෑහුවේ......

අයියා වගේ ගිහින් නදිකාගෙන් අහලා බෑ....... කිවොත් කාටද කටගෑස්ම මටනේ,ලෑටා කියනවා එකිගෙන් අහපන් කියලා

මට එතනටනම් මගේ උට්ටාන විරිය නෑ,එයාව මට ඔනේම නිසා,

දවල්ට කෑම එහෙමත් කලා ඉවර වෙල හෙමින් සෑරේ,මගේ ලෑටා නීශට කතා කලා මෙන්න මෙහෙම..........

"නිශා අනුපියට ඔයත් එක්ක ටිකක් කත කරන්න ඔනේලු.."

"අප්පට සිරි මේකට මගේ ගෑන හිතක්වත් හිතිලාද??"

"කාගේ ගෑනද බලන්න මෙහෙට වරෙන්"

මගේ වෑඩේට මම යනවා මිසක් එයාව මගේ ලගට ගෙන්නගෙන හරි නෑති නිසා,කොල්ලා වෙඩිල්ල වගේ එතන,

"නීශ මට පොඩි හෙල්ප් එකක් ඔනේ උබෙන්"

"මොකද්ද බන් උබට මගෙන් වෙන්න ඔනේ ඔච්චරටම ලොකු උදව්ව?"

"මම උබේ යාලුවට ආදරය කරනවා බන් එයාගෙන් හෙමින් ඒක අහලා බලපන්"

"අනේ......අනුපිය"

මොනවා වෙන්න ඈතිද?? නදිකා අපේ කතන්දර කාරයාට බෑ කියයිද??

අදත් මහ වෑස්සට අහු වෙන්න කලින් ගිමන්හලෙන් සමු ගන්නයි හදන්නේ,
මේ දවසේ වරුසාව නිසා හරිම කරදරයි.

අදත් තව ටිකෙන් මට අමතක වෙනවා කතාවේ කාන්තා චරිතම් අමූලික පට්ට පල් බේගලයක්.....කාන්තාවන්ට සලකන්න කියලා කව්ද කියලා තියෙන නිසා ඒ චරිතයන් මනක්කල්පිතයි

අද වගේම හෙටත් මේ වෙලාවටම ගිමන්හලට ගොඩවෑදෙන්න අමතක කරන්න එපා.

සෑමටම ජයවේවා.......... 


             .


ජිවිතයේ පලමු හමුවිම ( පලමු අඩහෑරය)

ඔන්න අදත් වරුසාව මෑද්දේ ගිමන්හලට ගොඩ උනා.අප්පේ ගහන හෙන ගෙඩි නම් ඉවසන්න බෑ.කන් දෙකම පිරිලා,ඔය ඔක්කොම වෑඩ අතරේ මගේ හොදම ඩයල් එකක් කියනවා කතා මවන්නාගේ ජිවිතයේ සොදුරුම මතකය අනිත් අපේ කස්ටියටත් දෑනගන්න එක්ක කියන්න කියලා

අනේ ඉතින් මගේ ජිවිතයේ එහෙම සොදුරු මතකයන් අඩු උනාට අදටත් හිතට සොදුරුම මතකය මේ වෑහි වරුසවෙ කුල් බියර් ටින් එකක් අදින ගමන් කියන්නයි සුදානම

   මගේ ජිවිතයේ මිහිරි මතකය ඉතින් මගේ පලමු ආදරය මුන ගෑහිම තමා,ඔකනේ ඉතින් කොල්ලන්ට තියෙන මුලිකම සොදුරු මතකය,එහෙනම් මෙතන ඉදන් මම මගේ කතාව කියනවා

එයා මට මුලින්ම හමු උනේ 2006 අවුරුද්දේ මම උසස් පෙල ඉවර කරලා,ගෙදරින් බේරිල්ලක් නෑති තෑන මම ගියා මගේ ගමට අල්ලපු ගමේ කඩ්ඩ පන්තියකට ඔකෙදි තමා මට එයාව මුලින්ම හමුවුනේ

 එයා නමින් නදිකා,ඉතින් මමත් එදා ඉදන් හෑමදාකම කඩ්ඩ පන්තියට යනවා,එනවා කඩ්ඩ සර් අපිටම ගෑලපෙන නියම සර් කෙනෙක් එයාවත් මතක් කරන්නම වෙනවා.මොකද අද මම කඩ්ඩ අකුරක් හරි දන්නවානම් එකට වග කියන්න වෙන්නේ එයාට තමා,

හොදටම වල බහින්න පුලුවන් උනු කාලයක් තමා ඔය කාලය මගේ ජිවිතයේ මටම ගෑලපෙන යාලුවන් කිහිප දෙනෙක් හිටියා,එකෙක් හිට්යා.

ලෑටා(ඔකා කොයි වෙලේත් කියවන නිසා මගේ යලුවො ඔකට කියන්නේ ඔය නම]

මගේ පොඩි කාලේ ඉදන් හිත මිතුරා,හෑම අවුලකටම ඔකා තමා මම වෙනුවෙන් ඉස්සරහට අවේ,ඉතින් මගේ වෙලාවටම ඔකාත් මම යන තෑනම සෙට් වෙනවා.

අය්යො........මම තවම කතාව පටන් ගත්තේ නෑ කියලා ගිමන්හලේ කස්ටිය දොස්මුරේ දානවා

මට මුලින්ම එයා ගෑන හිතක් මගේ හිතට අවේ මගේ ගමට යන බසයෙදි තමා,එයා ගිනි ගහන දවල් වරුවෙ බස් එකෙ මෑද්දට වෙන්න ඉන්නව.මමත් පුලුවන් උපරිම කට්ට කාලා එල්ලුනා බස් එකට,

  මට කියන්න බෑරි උනා අපේ පන්තිය හෑමදාම උදේ අටට පටන් අරගෙන දවල් වෙනකොට ඉවර කරනවා,ඉතින් එකයි මම කිවේ දවල් බස් එකක යන කතාවක්,නෑත්නම් ඔයාලට හිතෙන්න පුලුවන්

මේක මහ අමුතුම කඩ්ඩ පොලිස් කිරිමක්නේ කියලා

ඉතින් කොල්ලා මුලින්ම කෙල්ලගේ ලගටම කිට්ටු උනා,නදිකා හිනාවක් දාලා නෑවතත් පාර දිහා බලාගත්තා.මම ආවේ එයත් එක්ක කතා කරන්න මිසක් කල්පනා කරන්න නෙමෙයිනෙ


 හා හා පුරා කියලා කොල්ලා වචනයක් දෑම්මා.

"අද හරියට සෙනග නේද?"

"හ්ම්............"

ඔච්චරමයි පලමු දවසේ කතාව.මට ඉතින් පුදුම සතුටක්,කන්නත් බෑ,නින්ද යන්නෙත් නෑ මගේ මතකයේ තියෙන්නෙම නදිකා ගෑනමයි.

අපිට සතියට දවස් 4 කඩ්ඩ පොලිශ් කරගන්න සර් පන්ති කරා.එක නිසා මට හෑමදම දවස් හතරක් යනකන් නදිකාව හමුවෙන්න පුලුවන් උනා........
 
ඔය ඔක්කොම එක පාර ලියන්නත් හරිම අමරුයි.අපි හෙම්හිට කතාව කතාකරමු.හෙටත් ඉර පායනවානේ.......

එහෙනම් අදට ගිමන්හලෙන් යන්නයි මේ සුදානම අද ගිමන්හලේ කියපු කතාව සම්පුර්නයෙන් ඈත්ත සිදුවිමක්.
නමුත් මේකෙ ගෑහනු ලමයගේ නම විතරක් පට්ට පල් බොරුවක්

හෙට නදිකගෙ මගේ හමුවිමේ දෙවෙනි අඩහෑරය අහන්නත් ගිමන්හලට ගොඩ වෑදෙන්න අමතක කරන්න එපා.

මගේ කුඩය කොහෙද දන්නෙත් නෑ,එක හොයාගන්නත් වෙනවා.මහ වෑස්ස එන්න කලින් ඉක්මනට යාගන්නත් ඔනේ

හෑමදෙනටම ජය වෙවා!!!

ජිවිතයේ තවත් නෑවතුමක් පසු කරන්න පෙර

                                            අද දවසේ මම ලියන්න හදන්නේ ටිකක් අමුතු අදහසක්. මගේ ජිවිතයෙත් අපේ හෑමොගෙම වගේ විවිද අඩු පාඩු සිද්ද වෙලා,ජිවිතය අයාලේ යන්න මග පෑදිලා මගේම වෙලාවට වගේ ටික ටික හදාගෙන ජිවිතය  කියන සුන්දර දෙය විදවන්නයි දත කන්නේ,

මොනවා උනත් අපේ ජිවිත අපි හෑමදාකම කරන්නේ විදවන්න අපේ උපරිම දත කන එකයි.එත් අපි හෑමදාමත් හිතන්නේ නෑ,අපේ ජිවිතයේ තියෙන වටිනකම,

අදනම් මෙකට හොදටම මලක් ගහලා කොල්ලා බඩු පිටින් ලියනව කියලා හිතෙනවද දන්නේ නෑ

මල් ගෑන අපි පස්සේ කතා කරමු.

නෑ මම කියන්නේ ගොඩක් අපේ රටේ මිනිස්සු හිතනවා,කොල්ලා විස්ස විද්යාලයට ගියනම් ඒකට බඩුම තම කියලා,එතකොට කොල්ලා ගොඩ,

එතකොට යන්න බෑරි උනු උන් උන් මරන්නද කියන්නේ????


ගොඩක් අපේ රටේ මිනිස්සු හිතනවා එහෙම,මම එක වෑරදි කියනවා නෙමේ.හෑම කෙහෙල්මලටම සල්ලි ඔනේ තමා එක හරි.

හිතන්න මොහොතක් අපේ හෑමදේම සල්ලි වලින්ද මනින්නේ???

තව කෙනෙක්ට උපකාරයක් කරන්න,ගහ කොල සතා සිව්පාවට සෙනෙහස දෙන්න අපිට බෑරිද??

මහ ලොකුවට අපිට පොර විදියට කියවන අය එයාලගේ ජිවිතයේ කොපමන විද වනවද??

මොකද දන්නවාද එහෙම මම කියන්නේ???

අපි මෙහෙම බලමු සල්ලිකාරයා,දුප්පතා අතර වෙනස.
සල්ලිකාර මහත්තයා හෑමවෙලේම හිතන්නේ සල්ලි ගෑන,එක පුරා පෑයක් පහු උනොත් මිනිහා බයයි.මොකද දවසේ ටාගට් එකට යන්න බෑරි වේ කියලා,

එත් අපේ නිර්ධන පන්තියේ අපේ දුප්පත් මිතුරට කොපමන වෙලාව තියෙනවද??ගහට,කොලයට ආදරය කරන්න,

ඔන්න ඔකයි අපේ මිනිස්සු හෑම වෙලේම සල්ලි ගෑන හිතලා,අලුත් පන්නයේ ලෙඩ රොග එහෙම හදාගෙන මෑරෙනකම් එකෙන් ආතල් එක ගන්නේ

මම මෙක මෙහෙම ලිව්වට මගෙ ගොඩක් අත මිට කාසි පනම් තියෙන මගේ යාලුවො හිත නරක් කරගන්න එහෙම එපා.

ඔයාලා ටිකක් හිතන්න ගොඩක් සල්ලි තියෙන මිනිහා කොච්චර හිතින් විදවනවද කියල???

මොකද එයලාට හෑම වෙලේම තමන්ගේ මුදල් ගෑනමයි කල්පනාව.

අපිට කෙහෙල්මල් සල්ලි ඔනෙ තමා එත් හෑමදෙකටම වඩා අපිට අපේ ජිවිතය වටිනවා නේද???

හිතමු පොඩ්ඩ්ක් ගිමන්හලේ නෑවතිලා,අපි නිමාවක් නෑතුව දුවන දිවිල්ල නවත්තලා

එහෙනම් අදට ගිමන්හලේ සොදුරු කතා බහ අවසන් කරලා මම ගෙදර යන්නයි හදන්නේ

අය්යො සල්ලි...............

පොඩ්ඩ්ක් ඉන්න,මට තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා මහත්වරුනි,ඔයාලා මෙකට ඔයාලගේ අදහස කියලා යනවානම් මම කෑමති,

එත් එහෙම මට නොකිය ගියා කියල මගෙ හිතෙ තරහක් නෑ
මොකද ගෙවෙන හෑම තත්පරයක්ම ඔයලට ගොඩක්ම වෑදගත් නිසා

හෑමොටම ජයවෙවා






ප්‍රාර්ථනා

වසන්තයට නෑවුම් පෑතුම
ඉඩොරයට වහන් වෙලා
දිය පහරක් නිල් ගගුලක්
සොය ඈදෙමි ආල හිතක් හිරි
වෑටිල පෙම් මල් හිත
රිදෙන නිසා නිල් නෙතු යුග
අලුත් සදක් නිල් තරුවක්
සොය ඈදෙම් සිහින රෑයක්

සිනසුන මුලු ලොකය
බොලද නිසා මගේ හදවත
පහන් ටෑබක් තරු එලියක්
සොයා ඈදෙමි කවි දෑසක්






කාලේකින් ඔන්න මම ආවා.ගොඩක් දවසකින් මෙහෙට පය තබන්න බෑරි උනාට මට සමාව දෙන්න වෙනවා.ඔන්න මම අද මගේ හිතේ ඈදුනු කවියකින්ම මම මගේ වෑඩ පටන් ගන්නවා.බලන්නකොඉ මගේ කවිය හොදද කියලා.හොද උනත් නරක උනත් මට ඔයාලගේ අදහස කියලා යන්න හොදද??