මෙච්චරක් ගිමන්හලට ආවා කතාව අහන්න

ආදරයේ මිහිරියාව {අටවන දිගෑහෑරුම}



අදත් වෙනදා වගේම කලින් කලාපයන් වලට ඔබගේ වටිනා අදහස ලබාදුන් සියලුම දෙනාට මගේ ගෞරවය හිමි වෙනවා.එසේනම් අද කතාවේ අවසානය

අවසන් උනේ

කෙල්ල බෑහෑලා ගියා.මම අර පෙට්ටියත් කරගහගෙන ගම බලා පිටත් උනා

අද එතෑන් සිට

කොහොම හරි මම ගෙදරට ඔය පෙට්ටියත් කරගහගෙන ආවා.කඩලා බෑලුවාම පොත් කන්දක්.හුගක් පොත් මම පොඩි කොල්ලන්ට බෙදලා දෑම්මා.

කොහොමහරි මම කෑම්පස් යන්නත් ටිකටික රෙඩි උනා.මොනවා නෑතත් ගොට්ටා,සුදා එහෙම ෆුල් අප්සට් එකනම් මට හොදටම පෙනුනා.උන් ඇත්තටම හොද එවුන්.ඒ යාලුවො අදටත් ඉන්න එකනම් හුගක් වටිනවා

ඉතින් ඔය දුක් මුසු සිදුවීම් බලාගෙනම මම කෙල්ලත් එක්ක හෙට නුවර යන්න රෙඩි උනා.ඔය කාලේ ජොබක් කලේ සුදා ඒකත් ජොබක්ම නෙමේ,ගොටටගෙනුත් අත මරුවට අරගෙන කොල්ල හෙට උදේම යන්න සුදානම

මම ඉතින් උදේ 7 වෙනකොට ටවුන් එකට ආවා.හෑමදාම වගේ කෙල්ලත් පරක්කු වෙලාම ආවා.

දෙන්නාම කුරුනෑගල බස් එකකට නෑගලා ඉදගත්තා.

"ඔයානම් හෑමදාම පරක්කුයි බබි"

"පරක්කු උනේ දෙයක් නිසා,ඒක මම නුවරදීම කියන්නම්"

"මොකද දෑන් කීවොත් ඒකට ඇස් වහ වදිනවාද?

කෙල්ල හිනා වෙලා අහක බලාගත්තා.එයත් එක්ක ඉන්න අන්තිම දවස මට ඇත්තටම දුක හිතුනා.මොකද මම මෙයාව ලබාගත්තේ හරිම අමාරුවෙන් ඉතින් මෙයාව දාලා යන්නත් වෙනවා.

"බබී.......ඔයා මට කතාකරනවාද?"

"ඔව්......ඔයා දන්නවානේ අනූ මට ඔයාව හෑමතෑනකම පෙනේවි."

කොහොමහරි බස් එක පිටත් උනා.මම හෙමින් කෙල්ලගේ උරපත්තට ඔලුවත් තියාගෙන ආවා.එයාට අද හරිම සතුටුයි.පව් කෙල්ලෙක් ලබන අහිංසක සතුටට මම බාදාවක් කරන්න ගියේ නෑ.ලොකු බෑග් මල්ලක්ම උස්සගෙන ටවුන් එකට ආවාම මට ඒක තේරුනා.

කුරුනෑගලින් උදේට අපි කෑම කාලා,හා හා පුරා කියලා නුවර බස් එකට නෑග්ගා.විනාඩි 15 විතර බස් එකත් පිටත් උනා.

"බබි.......ඔයාට හරිම සතුටුයි නේද?"

"හ්ම්.....ඔයාත් එක්ක යන පලමු ගමන......මට කවදාකවත් අමතක වෙන්නේ නෑ"

එහෙම කියලා මගේ අත හයියෙන් අල්ලගත්තා.

කොහොමහරි ඔය කතා මෑද්දේම අපි දෙන්නා නුවරට ආවා.එයා මටත් කලින් මල් එහෙම අරගෙන මාලිගාවට යන්න සුදානම

"මාලිගාවට යන්නම ඔනද බබී"

ආයේ අවුස්සන්න ලෑබෙන්නේ නෑති නිසා මම එහෙම ඇහෑව්වා.

"විකාර කියවන්න එපා.මට යන්න ඔන,"

"හරි හරි යමු අප්පො ඔයානම්..........."

"මොකද?"

"හරි බබො......යමු"

ඔහොම කියලා අපි දෙන්නාම මාලිගාවට ඇවිත් තෙල් මල් පූජා කරලා එලියට ආවා.මම දෑක්කා මාලිගාව ඇතුලේදී කෙල්ල මොනවාද මන්දා වෑදගෙන මතුරනවා.

"බබී......."

"මොකද"

"ඔයා මොනවාද මාලිගාව ඇතුලේදී වෑදගෙන ප්‍රාර්තනා කලේ?"

"ඔයාට මොකටද ඒවා"

"යකො හරි වෑඩක්නේ මගේ කෙල්ල කරන ප්‍රාර්තනා කරන දෙයක් මට දෑනගන්න බෑරිද?"

"මම කීවේ ඔයාට කවදාවත් මාව අමතක වෙන්න එපා කියලා,ඒ වගේම ඉක්මනටම මම ඔයාගේ බිරිද කරගන්න ඔයාට ලෑබේවා කියලා"

"කොච්චර කීවත් ඔයාට මාව සත 5 තරම්වත් විශ්වාස නෑ නේද?"

"අනේ නෑ බබා,මට ඔයාව මටත් වඩා විශ්වාසයි,ඒත් මට බයයි ඔයාව මට නෑති වෙයිද කියලා"

"කොහොමද එහෙම වෙන්නෙ?"

"කොළඹ කෙල්ලො ගෑන මම දන්නවා අනූ.....අනේ පරිස්සම් වෙන්න"

"හරි හරි අපි යමු වෑව රවුමේ පොඩ්ඩක් ඇවිදින්න"

එහෙම කියලා මම මගේ කෙල්ලත් එක්ක වෑව රවුමේ පොඩ්ඩක් ඇවිදලා,එයා මට ගෙනාපු කෑම එකත් කාලා,එයාව මගේ තුරුලට අරන් දෙන්නාම කල්පනාවක වෑටුනා.

"බබී.......මට හෑමදාම කතා කරන්න හොදද?"

"හ්ම්......."

"බබී මට ඔයාව හුගක් මතක් වෙයි.......මගේ හිත තියෙන්නේ ඔයා ලග බබා"

එහෙම කියපු සෑනින් මෙයා මාව බදාගෙන අඩන්න ගත්තා.....මිනිස්සුත් අමුතු විදිහට බෑලුවොත් කියලා ඉක්මනට අහකට ගත්තා

"මට ඔයාව නොදෑක ඉන්න බෑ කියලා ඔය දන්නවානේ මගේ අනූ.....මට ඔයාව අරින්න හරිම ලොබයි...ඒත් මට ඔයාව තියාගන්න බෑ....අපි දෙන්නා වෙනුවෙන් ගිහින් හොදට ඉගෙන ගෙන ලොකු මහත්තයෙක් වගේ ඇවිත් මාව අරගෙන යන්න"

"පුලුවන්නම් මම ඔයාව දෑන් අරගෙන යන්නේ"

"මම ඔයා ගෑන හොදටම දන්නවා බබා"

"අපි යමුද අනූ...."

"හ්ම්....."

එහෙම කියලා කෙල්ල මගේ බෙල්ලට මාලයක් බෑන්දා....ඒක හරිම සරල මාලයක් සිල්වර් මාලයක්...ඒක මට රටක් වටින නිසා බෙල්ල ගෑලවුනොත් මිසක් ගලවන්නේ නෑ කියලා මමත් හිතා ගත්තා.




කොහොමහරි අපි නුවර ඉදන් අපේ ගම් බලා පිටත් උනා.සුදාට මගට එන්න කියලා මම කොල් එකක් දාලා කෙල්ලව ගෙදරට ගිහින් බෑස්සුවා.මෙයා බෑහෑලත් හොදටම අඩ අඩා ඉන්නව දෑක්කා.....හ්ම්...........
මොනවා කරන්නද ඉතින් කියලා මම හිත හදාගෙන ගෙදරට ආවා.

හවස් වරුවේ ඒ කියන්නේ රෑ අටට විතර මගේ හොදම යාලුවො ගොට්ටා,සුදාගෙන් සමු ගත්තා.උන් දෙන්නාගේ පින්තූරයක් උන් මට රාමු කරලා දුන්නා.උන් එක්ක අන්තිමට සෙට් උනා

පහුවදා පාන්දරම මම මගේ ආදරනීය කෙල්ල,මගේ ගම.......ගහ කොල හෑමදේමකින් සමු අරගෙන කොළඹ බලා පිටත් උනා

ඔන්න එහෙනම් අදත් අපි ගිමන්හලට විරාමයක් තබනවා.අද වෑලන්ටයින් දවස

සියලුම ආදරය කරන සෑමටම සුබ ආදරවන්තයින්ගේ දිනයක්ම වේවා

ඔබ ලබා දෙන ප්‍රතිචාරයන් වලට අපේ හෑමදාම ස්තූතිය ලබාදෙනවා

ජයවේවා!!!!!!!

ප/ලි   මෙය 100% සත්‍ය කතාවකි. මෙහි අන්තර්ගත මම සහ නදීකා අතර ඈතිවුනු දෙබස් 80% පමන නිවෑරදිය.නමුත් අනිත් දෙබස්    ඊට ගෑලපෙන ආකාරයට සකසා ඈත

මූලාශ්‍ර   2007, 2008 මගේ සහ නදීකාගේ දින පොත්